Σύμφωνα με έκθεση της βρετανικής Εθνική Στατιστικής Υπηρεσίας, το ποσοστό των θανάτων εργατών ηλικίας μεταξύ 20 και 64 ετών από CoViD-19 σε σχέση με τον συνολικό αριθμό των θανάτων την περίοδο μεταξύ 8 Μάρτη και 28 Δεκέμβρη του 2020 στην Αγγλία και την Ουαλία, είναι ιδιαίτερα αυξημένο.
Με βάση τα στοιχεία της έκθεσης, ανειδίκευτοι εργάτες, εργάτες εργοστασίων, εργαζόμενοι στην εστίαση, νοσηλευτικό προσωπικό και προσωπικό φροντίδας σε γηροκομεία και οδηγοί σε μέσα μαζικής μεταφοράς, έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να ασθενήσουν και να πεθάνουν από CoViD-19 σε σχέση με διευθυντικά στελέχη και διοικητικό προσωπικό σε εταιρίες.
Εκπρόσωποι των συνδικάτων καταγγέλλουν εδώ και καιρό ότι οι ανειδίκευτοι και βιομηχανικοί εργάτες πιέζονται από την εργοδοσία να δουλεύουν μέσα στην πανδημία σε συνθήκες συνωστισμού, με τα εργοστάσια και τους μεγάλους εργασιακούς χώρους να έχουν μετατραπεί σε εστίες υπερμετάδοσης του ιού, και ζητούν από την κυβέρνηση να επιβάλει αυστηρά μέτρα προστασίας στους χώρους εργασίας και να ασκήσει διώξεις σε εργοδότες που εκθέτουν σε κίνδυνο τους εργάτες τους. Παράλληλα, ζητούν να αυξηθεί το ωρομίσθιο για την αναρρωτική άδεια ώστε να μπορούν οι εργάτες να ζήσουν αξιοπρεπώς όταν είναι άρρωστοι και να μην αναγκάζονται να επιστρέψουν στη δουλειά πρόωρα, βάζοντας σε κίνδυνο τον εαυτό τους, τους συναδέλφους τους και τις οικογένειές τους.
Τους τελευταίους μήνες, εκατοντάδες είναι οι καταγγελίες νοσηλευτών σε ιδιωτικές επιχειρήσεις στον κλάδο της υγείας και της φροντίδας ηλικιωμένων, σύμφωνα με τις οποίες πολλοί εργοδότες αρνούνται να καταβάλουν μισθούς σε άρρωστους εργαζόμενους που βρίσκονται σε καθεστώς απομόνωσης στα σπίτια τους επειδή νόσησαν από CoViD-19. Έτσι, τους αναγκάζουν να επιστρέψουν στις δουλειές τους προτού αναρρώσουν πλήρως, με ό,τι αυτό συνεπάγεται πρωτίστως για τους ασθενείς και τους ηλικιωμένους που περιθάλπουν και για τους συναδέλφους τους.
Το «προνόμιο» να αντιμετωπίζονται οι εργάτες ως αναλώσιμοι από τους καπιταλιστές εργοδότες δεν υπάρχει μόνο σε καθυστερημένες καπιταλιστικές χώρες των Βαλκανίων, της κεντρικής και ανατολικής Ασίας, αλλά και στην καρδιά της ιμπεριαλιστικής Ευρώπης, του λεγόμενου «εξανθρωπισμένου» καπιταλισμού, όπου η «ελεύθερη αγορά» λειτουργεί. Μόνος δρόμος για την εργατική τάξη, για να σταματήσει να φορτώνεται τα υγειονομικά βάρη της πανδημίας και τα οικονομικά βάρη της καπιταλιστικής κρίσης που έχει ήδη φουντώσει, είναι ο ταξικός αγώνας για τα στοιχειώδη.
