ΝΟΤΙΩΣ
Αρθρογραφία

Ο μικροαστός

Ο μικροαστός αρέσκεται να εκφράζει την άποψη του επί παντός επιστητού. Σχολιάζει (ο ίδιος ισχυρίζεται ότι κρίνει) τους πάντες και τα πάντα, ανεξάρτητα από το κατά πόσον ο ίδιος έχει επαρκή γνώση της εκάστοτε κατάστασης και των συνθηκών μέσα στις οποίες αυτή διαμορφώθηκε.

Οι χώροι στους οποίους συνηθίζει να την εκφράζει είναι οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης, οι ιστοσελίδες που επιτρέπουν τον σχολιασμό ή καφετέριες και γενικά μέρη στα οποία συναγελάζεται με τους ομοίους. Ο λόγος που το κάνει αυτό είναι γιατί το αποστειρωμένο περιβάλλον των χώρων που την εκφράζει, του διασφαλίζουν ότι δεν θα έρθει σε ευθεία αντίθεση με κάποιον που διαφωνεί μαζί του. Ακόμα όμως και όταν βγαίνει από το κουκούλι του ο μικροαστός, το κάνει πρώτα και κύρια για να επιβεβαιώσει την ορθότητα της άποψής του.

Η άποψη του μικροαστού διαμορφώνεται στα στενά όρια του μικρόκοσμού του, όπου και το παραμικρό ερέθισμα το οποίο μπορεί να τον οδηγήσει σε διαφορετικά συμπεράσματα από τα προβλεπόμενα, απορροφάται με συνοπτικές διαδικασίες.

Η οπτική που έχει για τα πράγματα ο μικροαστός είναι συγκεκριμένη, όσα χρόνια και αν περάσουν ο πυρήνας της παραμένει αναλλοίωτος. Το μοναδικό πράγμα που αλλάζει μέσα στον χρόνο είναι το περιτύλιγμα με το οποίο την καμουφλάρει προκειμένου να προσαρμοστεί στις ανάγκες των καιρών. Τις λιγοστές φορές που θα έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση με μια διαφορετική άποψη, θα το κάνει για να επιβεβαιώσει το ορθό της δικής του επιλογής. Για τον λόγο αυτό δεν έχει κάποιο ουσιαστικό νόημα να αντιπαραθέσει ευθέως κάποιος την άποψη του απέναντι σε αυτή του μικροαστού. Εκείνο που δεν αντέχει ο μικροαστός είναι την αποδόμηση της δικής του άποψης. Ακόμα βέβαια και όταν συμβεί αυτό, η πιθανότερη κατάληξη της συζήτησης είναι είτε να χαρακτηριστεί ο συνομιλητής του απόλυτος είτε να επιλέξει ο μικροαστός κάποιον άλλο τρόπο μεγαλειώδους εξόδου από την κουβέντα, που θα του χαρίσει την ψευδαίσθηση ότι δεν έχασε κατά κράτος τις εντυπώσεις. Το επόμενο βήμα σε αυτές τις περιπτώσεις για τον μικροαστό είναι να επιστρέψει στην ασφάλεια που του παρέχει το κουφάρι του δικού του μικρόκοσμου.

Ο μικροαστός δεν αντέχει τη μιζέρια, τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Αυτού του είδους οι καταστάσεις του χαλάνε την αισθητική. Ο πλέον συνήθης τρόπος για να έρχεται σε επαφή με αυτές είναι μέσω κάποιας οθόνης είτε αυτή είναι του υπολογιστή είτε της τηλεόρασης. Τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ, τα διάφορα ντοκιμαντέρ ή ακόμα και οι κινηματογραφικές παραγωγές, του παρέχουν την ψευδαίσθηση ότι αυτές οι καταστάσεις δεν του είναι άγνωστες. Όταν έρχεται σε επαφή με ανθρώπους που βιώνουν στο πετσί τους τέτοιου είδους καταστάσεις (άστεγοι, ζητιάνοι κλπ), είτε τους προσπερνάει όσο γρηγορότερα γίνεται είτε αδιαφορεί πλήρως, προσποιούμενος πως αυτοί οι άνθρωποι δεν υπάρχουν. Η εξήγηση που δίνει στον εαυτό του για το πως περιήλθαν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι σε αυτή την κατάσταση, είναι πως αυτοί οι άνθρωποι είτε είναι τεμπέληδες είτε ανόητοι. Επειδή όμως αυτού του είδους καταστάσεις του χαλάνε την αισθητική, επιστρέφει όσο γρηγορότερα γίνεται στην ασφάλεια και τη θαλπωρή που του παρέχει η ήσυχη και άχαρη ζωούλα του.

Το μεγαλύτερο, ίσως, επίτευγμα του καπιταλισμού στο κοινωνικό επίπεδο είναι η δημιουργία του μικροαστού. Η ύπαρξή του διασφαλίζει στο υφιστάμενο κοινωνικοοικονομικό σύστημα τη μακροημέρευσή του, αφού αποτελεί τον πυλώνα σταθεροποίησής του, διασφαλίζοντας την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος ενώ παράλληλα λειτουργεί και σα μαξιλαράκι απορρόφησης των όποιων κραδασμών προκαλούνται από τις αντιδράσεις των καταπιεζόμενων μαζών. Η ανατροπή του καπιταλισμού περνάει (και) από το τσάκισμα της συνείδησης του μικροαστού.

πηγή: kkepedia

Σχετικά άρθρα

Η ιστορία της πλατείας Ομονοίας

Super User

Οκτώ μύθοι για το προσφυγικό

Super User

Έντεκα ψυχολογικά τρικ που εφαρμόζουν τα εστιατόρια για να ξοδεύετε περισσότερα χρήματα

Super User

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Υποθέτουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. Αποδοχή Δείτε περισσότερα

Πολιτική απορρήτου και cookies