Αδελφοί
Το έργο των προσαράξεων πλοίων στα αβαθή του Θερμαϊκού δεν είναι καινούργιο, άσχετα αν οι αμνήμονες και ανιστόρητοι καρεκλοκένταυροι, θεσιθήρες και άλλα αντιπαθή τρωκτικά έχουν την τάση να παρουσιάζουν κάθε τι σαν «μεμονωμένο περιστατικό». Από τις δεκάδες προσαράξεις που έχουν γίνει μέσα στα χρόνια στον «μπάτε σκύλοι αλέστε» ερυθροφώτιστο κόλπο της ερωτικής πλην φτωχομάνας νυφούλας του Θερμαϊκού, καταγράφουμε μία με ιδιαίτερο ενδιαφέρον:
Ήταν 26 Οκτωβρίου του 1931. Τίποτε δεν προμήνυε ακόμη την γέννηση των Παπαγεωργόπουλου – Ψωμιάδη, όταν το θωρηκτό Αβέρωφ προσάραξε στα αβαθή του Καραμπουρνού. Το θρυλικό πλοίο μετέφερε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη. Λιγότερο από δέκα μέρες αργότερα -στις 4 Νοεμβρίου- παραιτήθηκε λόγω αυτής ακριβώς της προσάραξης ο υπουργός Ναυτικών ενώ αντικαταστάθηκε και ο αρχηγός του στόλου! Στη σημερινή φάση –αφασία- της «καλύτερης δημοκρατίας που είχαμε ποτέ», όπως λένε κάποια καλολαδωμένα γρανάζια της, τέτοια πράγματα δεν συμβαίνουν. Πλοία χάνονται στον βυθό του Αιγαίου με 450 τόνους πετρέλαιο –λέγε με Sea Diamond που έγινε shit diamond-, ελικόπτερα και μαχητικά αεροπλάνα πέφτουν, ζαρντινιέρες ζωντανεύουν στο μαγαζάκι του τρόμου –δρόμου- γίνεται της Πόπης αλλά όλοι εκεί, αμετακίνητοι! Ακούνητα στρατιωτάκια που φυλάττουν αλλότριες Θερμοπύλες. Ευθύνη δεν φέρει κανείς! Όσο για την ευθιξία, έχει καταπλακωθεί και συνθλιβεί οριστικά κάτω από επάλληλες διαστρωματώσεις λίπους, ορατού τε και αοράτου.
Τι θέλω να πω με τα παραπάνω; Είναι προφανές Watson! Ότι η έννοια της ατομικής ευθύνης τείνει να καταργηθεί στα πλύνε-βάλε μυαλά των τηλεναρκομανών ανθρώπων, που έχοντας λερωμένη τη φωλιά μας, προσπαθούμε να μεταθέτουμε τα πάντα σε μια αφηρημένη –όσο και πρόστυχη- συλλογική ευθύνη. Κάτι που θα ήταν απλούστερο κι εντιμότερο αν ονομάζαμε συνενοχή. «Ο κόσμος τρελάθηκε», «ο κόσμος είναι κακός» κι άλλα τέτοια εκστομίζει ο καθένας μας, λες κι ο ίδιος στέκει έξω από τον κόσμο. Για ατομική ευθύνη ούτε λόγος…
Κατά τ’ άλλα, η οπισθοδρομική κομπανία των προοδευτικών και λοιπών διασκεδαστικών δυνάμεων, μας έπρηξε τα mailbox με το να στέλνει μηνύματα για να σβήσουμε τα φώτα το περασμένο Σάββατο. Ίσως για να μην φαίνονται οι ενοχές. Ίσως αυτές οι επαναστατικές ενασχολήσεις ν’ αναστέλλουν και την κάθοδό της στο δρόμο. Ίσως πάλι και για πλάκα…
