Αδελφοί
Διήγαμε ημέρες ψυχικής ανατάσεως δια τους χριστιανούς και σωματικής επικύψεως δια σύμπαντα τα θρησκευτικά και μη δόγματα (ένεκα κρίσεως, εργασιακών, φοροεπιδρομών κ.α.). Δι’ ολίγον αυτή η αμφίδρομη επικοινωνία μας -εγώ γράφω κι εσείς με γράφετε- διεκόπη, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα κινητά τηλέφωνα.
Κι αυτό διότι έπρεπε να σεβαστούμε το δικαίωμα κάποιων να επιδοθούν στην προς τα άνω ρύθμιση τριγλυκεριδίων και χοληστερόλης, καθώς και στην κατά παράδοση γενοκτονία των αμνοεριφίων. Τα οποία φέτος –ελλείψει ρευστότητας- εις πολλάς περιπτώσεις αντικατεστάθησαν από πιο ήπιες μορφές δια(σ)τροφής.
Λοιπόν, μεταξύ μας τώρα και μην το πείτε σε άλλα έντυπα, είμαι κι εγώ κουρασμένος όπως και ο Κώστας ο χοντρός (ποιος Γεωργουσόπουλος;). Έχω μάλιστα και ενοχλήσεις στον δεξιό καρπό από το playstation, τις οποίες ο κτηνίατρος (ελλείψει στελέχωσης του Ε.Σ.Υ.) που με παρακολουθεί –μας παρακολουθούν κι άλλοι, αλλά δεν είναι θέμα- αποδίδει στις «δίκην αυνανισμού κινήσεις πλοήγησης του παιγνίου» όπως γράφει στην αναρρωτική άδεια που μου έδωσε. Διάγνωση που καθορίζεται ρητώς και στην Ε.Σ.Δ.Α. (Ευρωπαϊκή Σύμβαση Διαδικτυακών Αγωνιζομένων), αλλά και στη διακήρυξη της C.I.A. (Cyber Idiot Athletes) για τον κυβερνοχώρο. Ο επιστήμων της κτηνιατρικής μού έδωσε και σταγόνες για τα μάτια (κωλύριο νομίζω το είπε, έτσι δεν γράφεται;) τα οποία κόντεψαν να μου βγουν από την αλόγιστη θέαση dvd. «Αν συνεχίσεις έτσι θα τυφλωθείς» μου είπε, παραλληλίζοντάς το και αυτό με τον αυνανισμό, που συμφώνως με τους γνωρίζοντες καθολικούς ιερείς οδηγεί σε τύφλωση.
Πάντως, τώρα πια και ιδίως μετά το Πάσχα, κατανοώ απόλυτα όποιον δηλώνει κουρασμένος, ειδικά όταν απαίδευτος καλείται να πέσει με τα μούτρα στη δουλειά. Και μάλιστα σ’ αυτές τις δύσκολες για την απασχολησιμότητα –έχω ενσωματώσει τους νέους, εξελιγμένους όρους στη γραφή μου- εποχές, σ’ ένα ανελαστικό ωράριο απασχόλησης μπροστά σε οθόνες ή λαδόκολλες. Μόνον όποιος ξεκοκάλισε πολλά κιλά παϊδάκια και ακολούθως ρεύτηκε –δια εκπομπής αέρος, λόγων ή συνδυασμού τους, των γνωστών λόγων του αέρα- ξέρει τον κάματο που επέρχεται. Κι εκείνη την αμείλικτη ανάγκη για ύπνο, ειδικά όταν οι κομιστές και οι έχοντες αρμοδιότητες «δεσμείν και λύειν» πορτιέρηδες (φουσκωτοί ή ξεφούσκωτοι) μένουν πίσω να φυλάττουν Θερμοπύλες και Μ.Μ.Ε. (Μέγαρα Max Emo).
Ραντεβού τον Μάιο, μήνα των όνων…
(σ.σ. μερικές επιστολές είναι αναγνωρίσιμα παλιές, καθώς αναπαράγονται με τη σειρά που είχαν γραφεί, όπως εξηγούμε και εδώ).
