Καθώς η κακοποίηση του (γραπτού και προφορικού) λόγου επελαύνει, υψώνουμε ένα ακόμη ανάχωμα, σε συνέχεια παλαιότερης αναφοράς μας (εδώ) σε χρησιμοποιούμενες εκφράσεις που καλό είναι να γνωρίζουμε σωστά.
- Εκ των ων ουκ άνευ (και όχι: εκ των ουκ άνευ)
- Υπέρ το δέον (και όχι: υπέρ του δέοντος)
- Όσο(ν) αφορά το θέμα αυτό (και όχι: όσο αφορά στο θέμα αυτό, διότι αποτελεί μεταγλώττιση της λόγιας σύνταξης: όσον αφορά εις το θέμα αυτό. Ούτε, βεβαίως, ως αναφορά).
- Στη διαπασών (και όχι: στο διαπασόν)
- Βρέχει επί δικαίους και αδίκους (και όχι: επί δικαίων και αδίκων).
- Εν πάση περιπτώσει (και όχι: εν πάσει)
- Οι στύλοι του Ολυμπίου Διός (και όχι: οι στήλες)
- Εν κρυπτώ και παραβύστω (και όχι: απαραβύστω)
- Απορώ και εξίσταμαι (και όχι: απορώ και εξανίσταμαι)
- Ποιούμαι την νήσσαν (κοινώς: κάνω την πάπια και όχι: ποιώ την νήσσαν)
- Περί πολλά τυρβάζει (και όχι: περί πολλών τυρβάζει)
- Απεκδύομαι την ευθύνη (και όχι: απεκδύομαι της ευθύνης)
- Ελαφρά τη καρδία ( και όχι: με ελαφρά την καρδία)
- Δίνω το «παρών» (και όχι: δίνω το παρόν)
- Δυνάμει (και όχι: εν δυνάμει)
- Ενός εκάστου (και όχι: καθενός εκάστου)
- Ενόψει όσων θα γίνουν (και όχι: ενόψει όσων έγιναν)
- Επί το έργον (και όχι: επί τω έργω)
- Παρά πόδα (και όχι: παρά πόδας)
- Δει δε χρημάτων… (και όχι: δει δη χρημάτων…)
- Θα ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου (και όχι: τους ασκούς)
- Πόσω μάλλον (και όχι: πόσο μάλλον ή κατά πόσο μάλλον)
- Προτέρα κατάσταση (και όχι: προτεραία)
- Διεμερίσαντο τα ιμάτια (και όχι διεμοιράσαντο ή διαμοιράσαντο)
- Διά του λόγου το ασφαλές (και όχι: διά του λόγου το αληθές)
- Δεν έχει πού την κεφαλήν κλίνη (και όχι: πού την κεφαλήν κλίναι)
- Εισέπραξε τα επίχειρα (και όχι τα επιχείρια)
- Επί ξυρού ακμής (και όχι: επί ξηρού) Ξυρόν= ξυράφι
- Των παχιών (ή παχειών) αγελάδων (και όχι: των παχέων)
- Παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο (και όχι: απελθέτω)
- Πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις (και όχι: πριν αλέκτωρ φωνήσει)
- Ου γαρ γιγνώσκεις τι τέξεται η επιούσα (και όχι: τεύξεται)
- Χάρμα ιδέσθαι (και όχι: χάρμα ειδέναι)
- Λάθε βιώσας (και όχι: λάθρα)
- Ο, η ελάσσων, το έλασσον (και όχι: το ελάσσον)
- Ο, η αυτάρκης, το αύταρκες (και όχι: το αυτάρκες)
- Ο,η κακοήθης, το κακόηθες (και όχι: το κακοήθες)
- Ο περί ου ο λόγος, αλλά η περί ης ο λόγος , οι περί ων ο λόγος
- Ανέκαθεν (και όχι: από ανέκαθεν ούτε εξ από ανέκαθεν [!]), μακρόθεν (και όχι: εκ του μακρόθεν).
πηγή: gnomikologikon
