Λίγα σταράτα και περιεκτικά λόγια της πρωτοπόρου Ιταλίδας παιδαγωγού Maria Montessori, αυτής που στις 6 Ιανουαρίου του 1907 άνοιγε στη Ρώμη το πρώτο σχολείο – παιδικό σταθμό για τα παιδιά της εργατικής τάξης, με αφορμή τα 72 χρόνια που συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατό της:
Το παιδί δεν έχει το χαρακτήρα του μεγάλου σε μικρογραφία. Έχει μια δική του χαρακτηριστική ζωή με ένα δικό της σκοπό. Ο τελικός σκοπός του παιδιού θα μπορούσε να συνοψιστεί στη λέξη ενσάρκωση, πρέπει δηλαδή να ενσαρκωθεί σ αυτό η ατομικότητα. Η σημερινή εκπαίδευση αντιμετωπίζει το παιδί σαν σκλάβο που πρέπει να προσαρμοστεί στη λογική του ενήλικου. Το παιδί θάβει στο υποσυνείδητό του μια ζωή που ήθελε να την αφήσει να ξεδιπλωθεί και δεν μπόρεσε.
Οι ρίζες της βίας και του πολέμου δεν βρίσκονται μόνο σε οικονομικούς λόγους. Βρίσκονται πρώτα απ’ όλα σ’ ένα σύστημα εκπαίδευσης που διδάσκει τον ανταγωνισμό, που αγνοεί την αγάπη και παράγει τελικά αδύναμα και υπανάπτυκτα άτομα, χωρίς ηθική αντίσταση, έτοιμα για την αγορά του πολέμου ή για οποιαδήποτε άλλη ανταγωνιστική αρένα. Ενάντια σ’ αυτή την αναχρονιστική εκπαίδευση πρέπει τώρα να αγωνιστούμε όλοι. Πριν μας σαρώσουν οριστικά η βία και ο πόλεμος…
