Αδελφοί
Ποιοτικές διαφορές: Μπατσί στην Άνδρο, Φρυ (free) στην Κάσο!
Μπορεί ένιοι να κατάφεραν να «αποδράσουν» (όπως συνηθίζουν να λέγουν τα μέσα μαζικής εξημέρωσης δια να θυμίσουν στο πόπολο ότι αποτελείται από φυλακισμένους) και να κάμουν διακοπές, πάντως από δω και στο εξής έχω την αίσθηση ότι μόνο τα κινητά τηλέφωνα θα έχουν αυτή την πολυτέλεια…
Να ‘μαστε πάλι εδώ λοιπόν, με το κλεινόν και τα υπόλοιπα αστεία και μη άστεα να έχουν γεμίσει ξανά. Παράλληλα γέμισαν και οι σχολικές αυλές, σε βαθμό που ο αριθμός των συγκεντρωθέντων μαθητών ξεπερνά (για πόσο ακόμη;) τον αντίστοιχο των προαυλίων των σωφρονιστικών καταστημάτων της χώρας. Όσο για τους παραμένοντες ακόμη εκτός φυλακών μεγαλοοφειλέτες του δημοσίου (άπαντες τέτοιοι είμαστε εκ γενετής), άντε ξανά να ψάχνουμε για πετρέλαιο, για σχολικά, για δόσεις, χαράτσια, λογαριασμούς, ενοίκια, φαγητό, παρόν και μέλλον…
Τι θέρος και αυτό! Δεν μπορέσαμε να κοιμηθούμε… Λίγο οι υψηλές θερμοκρασίες, λίγο οι κώνωπες, λίγο ο εξανθηματικός κνησμός ένεκεν της φήμης ότι ίσως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν θελήσει να συνεχίσει να «χρηματοδοτεί» την Ελλάδα (εδώ γελάμε)… Ευτυχώς το τελευταίο διαψεύστηκε από φιλελληνικούς κύκλους (ο θεός να τους έχει καλά, μεγάλοι οι χάροι του) κι έτσι ο ανάδελφος ελληνισμός αναστέναξε με ανακούφιση.
Κατά τα λοιπά, ο ακήρυχτος (ή μήπως κηρυγμένος;) ταξικός πόλεμος μαίνεται, με την παρασιτική τάξη να σπιντάρει (εκ του ελληνικότατου «speed», έτσι δεν είναι φίλοι έλληνες;) και να θέλει να τα σκουπίσει όλα (και δεν θα σταματήσει αν δεν το πετύχει) και τους εργαζόμενους στριμωγμένους στο καναβάτσο να μην (θέλουν να) ξέρουν από πού τους έρχονται τα απανωτά γρονθοκοπήματα…
Τι απομένει; Ευτυχώς που υπάρχουν και τα εκ της γείτονος σίριαλς, ε;
(Οι “επιστολές Φαύλου” πρωτοδημοσιεύτηκαν στο πρώτο δωρεάν διανεμόμενο έντυπο της Ελλάδας, τον “Εξώστη” και στο διάδοχό του έντυπο “Φιλμ Νουάρ”. Ως κείμενα γραμμένα από τον διαχειριστή του, το indexanthi.gr τις αναδημοσιεύει κατά σειρά σε άτακτα χρονικά διαστήματα, περισώζοντάς τις σε ξεχωριστή ενότητα. Μερικές επιστολές είναι αναγνωρίσιμα παλιές, καθώς αναπαράγονται με τη σειρά που είχαν γραφεί).
