Αδελφοί
Ζούμε στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου, ανάμεσα στον πιο όμορφο κόσμο της χώρας, έστω κι αν το κάνουμε τόσο άσχημα. Στην εξώπορτα του δυτικού πολιτισμού, στην μεσοτοιχία τριών ηπείρων.
Ανήκουμε στη δύση και στη Βίσση, παραμένοντας ανατολή. Στην αρχαιότητα ο Πλούταρχος έγραφε για τον Φοίβο Απόλλωνα (“Βίοι Παράλληλοι”) ενώ σήμερα ο Φοίβος γράφει για τον Πλούταρχο (“Βίοι Παράλυτοι”). Yassou sahlamaria! Σε μια χώρα που στην μισή της ιστορία λατρεύτηκε το κάλλος και στην άλλη μισή ο κάλος. Στη μοναδική χώρα του κόσμου που η πρωτεύουσα αρχίζει από άλφα κι η συμπρωτεύουσα από θήτα. Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Σχεδόν παντού ο βορράς είναι ο ανεπτυγμένος κι ο νότος ο φτωχός, όμως εδώ ο βορράς δόθηκε βορά στα θηρία των υποσχέσεων. Στη μόνη χώρα με δύο πεντακάθαρα ίχνη από πέλματα γιγάντιων τεράτων, γιατί τι άλλο είναι η Πελοπόννησος και η Χαλκιδική; Και μη μου πείτε τώρα ότι επηρεάζομαι από όσα διαβάζω στα περιοδικά έρευνας και μεταφυσικού (ευκαιρία να στείλω χαιρετίσματα μετά από τρεις δεκαετίες στον αγαπητό συμμαθητή Στέφανο Ελμάζη, που εκδίδει ένα τέτοιο). Κι αν θέλετε να περιοριστούμε στον μικρόκοσμο της πόλης μας, αυτή επιβεβαιώνει -εκλογικώς ειδέσθαι- τα αρχικά των λέξεων Νομαρχία και Δημαρχία: Ν.Δ. Έτσι απλά, σεμνά και ταπεινά. Μια πόλη που αφιέρωσε κεντρική οδό στον Ερμή αλλά όχι και στον Δία. Που έχει οδό που λέγεται πιπί γερμανού, έχει αεροδρόμιο Μακεδονία, λιμάνι Μακεδονία, εφημερίδα Μακεδονία και άλλα πολλά.
Όμως, μέσα στο καλοκαιράκι, ανοίγουμε πανιά γι’ αλλού. Μπορεί η αγάπη τού Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα να λουζόταν στον Γκουανταλκιβίρ -όπως τραγουδάει ο Μανώλης Μητσιάς- αλλά οι συμπολίτες μας προτιμούν να λούζονται στον τρίποδα με τα δύο προσπελάσιμα πόδια, την Χαλκιδική. Κι είναι καιρός να τεθούν τα κρίσιμα ερωτήματα της ονοματοθεσίας: Τι στραβό έχουν τα Πλάγια; Γιατί υπάρχει Μαρμαράς κι όχι πλακατζής ή σιδεράς; Γιατί υπάρχει Βαρβάρα κι όχι Μαρία; Ποιος νευρίασε τη Φούρκα; Πόσα χρόνια μετράει το Πολύχρονο; Τι αλλάζει στην Μεταμόρφωση; Γιατί είναι έτσι η Τρυπητή; Τι σχέση έχει το Πόρτο Κουφό με τον Σουφλιά; Γιατί Cash άνδρα κι όχι με δόσεις; Τόσα αυθαίρετα κι ανεξήγητα ονόματα! Ωστόσο, άλλο είναι εκείνο που προέχει: Να προστατεύσουμε αυτό τον τόπο, να μην βρωμίσουμε τη θάλασσά του, μην μετατραπεί σε mar mar ass. Γιατί, μπορεί να κάνουμε διάλογο για την παιδεία, αλλά δεν φαίνεται να έχουμε παιδεία για διάλογο…Κι όπως λέει και μια μαντινάδα (όχι του κ. Μπαρμπουνάκη) “το βράδυ κλείνει η αγορά και τα μπαράκια ανοίγουν / κράτα τους καταναλωτές μην τύχει και ξεφύγουν”.