Αδελφοί
Ως ποίμνιο αιγοπροβάτων που ανάλογα με το παρά του τσοπάνου πρόσταγμα ροβολά ένθεν κακείθεν, εξουσιασταί, παρατρεχάμενοι, υπηρέται, τσιράκια, αθώος λαός, κάθε «πικραμένος» και μη, απαξάπαντες τρέχουν τώρα καταπάνω στη Χ.Α. Χα χα χα.
«Αγάπη μου τους ξεφτίλισες» η άνασσα σύζυγος, σαλπίσματα η μοσχαναθρεμμένη πριγκίπισσα θυγάτηρ και η «αριστερά» (όπως βγαίνομε) να παρακολουθεί… Αυτό της το αναγνωρίζουμε: δεν χάνει και δεν αφήνει τίποτε ασχολίαστο (asshole ή άστο). Αλλά μέχρις εκεί, με τον Αλέξη Τσίπρα μάλιστα να βλέπει τις εξελίξεις ως «μια ευκαιρία εκδημοκρατισμού της ελληνικής αστυνομίας». Είπαμε, το ίδιο ποτήρι μπορεί να είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο. Ανάλογα με το πόθεν το βλέπεις και –κυρίως- τι πίνεις…
Οφείλομε να επισημάνομε κάτι που μάλλον διέλαθε της προσοχής του ποιμνίου: «Τους ξέρω καλά προσωπικά. Τους γνώρισα σε ανύποπτες περιόδους, όταν δεν μιλούσε κανείς για αυτούς» έφα Μιχάλης Χρυσοχοΐδης! Τα συμπεράσματα (seem per άσματα) δικά σας…
Δια το πέρας, ένας παραδοσιακός φορέας γέλωτος, ικανός να εκνευρίσει ακόμη και τρόφιμο εντατικής εις βαριά καταστολή. Ο γνωστός Γρηγόρης Ψαριανός, δια του οποίου έχομε γεμίσει –όχι μόνο και όχι μ’ όνο εμείς φυσικά- σελίδες φαιδρών ρεπορτάζ και παραπολιτικών στηλών, ξανακτύπησε. Όχι μόνο συμψηφίζοντας τη δράση αριστεράς και νεοναζιστικής συμμορίας και αναπαραγάγοντας τη θεωρία των δύο άκρων, αλλά παρουσιάζοντας και ως αδικημένους τους Χρυσαυγίτες! Με μεταμοντέρνες ειρωνείες και δηλώνοντας ευθέως ότι η αριστερά έχει προνομιακή αντιμετώπιση σε σχέση με τη Χρυσή Αυγή! Απολαύστε (τι βίτσιο τέτοια απόλαυση!): «Αν πάρω εγώ ένα ρόπαλο και σου ανοίξω το κεφάλι και είμαι αριστερός είναι Ο.Κ. Επειδή είμαι αριστερός μπορώ να τα σπάσω όλα και σηκωθώ να φύγω, είμαι δικαίως αγανακτισμένος και αυτό είναι επαναστατικό. Αν είμαι Χρυσαυγίτης α πα πα πα, οι Χρυσαυγίτες! Με τα ρόπαλα και τα στειλιάρια! Αυτό είναι αριστερά;».
Έλα moon εις τον τόπο σου!